Baskische kunst

In de kunstgeschiedenis van de 20ste eeuw hebben een aantal Baskische kunstenaars een voorname plaats: Julio Gonzalez 1876 – 1942, Jorge Oteiza 1908 – 2003 en Eduardo Chillida 1924 – 2002

Ze worden met elkaar verbonden door het materiaalkarakter waarmee ze hun sculpturen (hoofdzakelijk) hebben gerealiseerd: IJzerdraad, IJzer, Staal en Cortenstaal.

Een markant weetje: Pablo Picasso ging bij Julio Gonzalez in de leer om de techniek van het lassen en het werken met ijzer in het algemeen onder de knie te krijgen.

Jorge Oteiza, die ook een belangrijke theoreticus, publicist en docent was met betrekking tot tijd en ruimte in het tot stand komen van sculptuur, blijft ook vandaag nog in de geschiedenis van de beeldende kunst té onbekend. Daar is voor een gedeelte aan verholpen door het Museo Jorge Oteiza (vlakbij Pamplona) dat, naast een bijzonder overzicht van het werk van de meester, architectonisch beslist als één van de meest geslaagde musea wereldwijd mag beschouwd worden.

En over architectuur gesproken, gooit ook het Museo Universidad de Navarra grote ogen. De reeds genoemde beeldhouwers hebben er in de vaste verzameling werk. Ook hun tekeningen verdienen aandacht als reflectieve invullingen van hun sculpturale taal.

Besluit: de drie beeldhouwers hebben elk op hun eigenzinnige manier de taal van de beeldhouwkunst van de 20ste eeuw uitgebreid en verrijkt.

Met dank aan kunstrecensent en -curator Roland Patteeuw, één van onze gasten deze week.

Volg ons op Instagram of Facebook